Pisarz palestyński: To, czego byłem świadkiem w Gazie, to Holokaust

Susan Abulhawa: Myślałam, że rozumiem sytuację na boisku. Ale nie zrobiłem tego. Nic nie jest w stanie naprawdę przygotować cię na tę dystopię. To, co dociera do reszty świata, to ułamek tego, co do tej pory widziałem, czyli tylko ułamek całości tego horroru. Gaza to piekło. To piekło pełne niewinnych ludzi łapiących powietrze. Ale nawet powietrze tutaj jest spalone. Każdy oddech drapie i przykleja się do gardła i płuc. To, co kiedyś było żywe, kolorowe, pełne piękna, potencjału i nadziei wbrew wszelkim przeciwnościom, jest pokryte szarą nędzą i brudem. Zniszczenie jest tak ogromne i trwałe, że drobne cząstki sproszkowanego życia nie mają czasu na osadzenie się. Brak benzyny sprawił, że ludzie zaczęli tankować swoje samochody stearynianem – zużytym olejem kuchennym, który pali się brudnie. Wydziela specyficzny nieprzyjemny zapach i film, który przykleja się do powietrza, włosów, ubrań, gardła i płuc. Zajęło mi trochę czasu, zanim odkryłem źródło tego wszechobecnego zapachu, ale łatwo rozpoznać inne. Niedobór bieżącej i czystej wody degraduje najlepszych z nas. Każdy robi, co w jego mocy, dla siebie i swoich dzieci, ale w pewnym momencie przestajesz się tym przejmować. W pewnym momencie poniżenie brudu jest nieuniknione. W pewnym momencie po prostu czekasz na śmierć, tak samo jak czekasz na zawieszenie broni. Ale ludzie nie wiedzą, co zrobią po zawieszeniu broni. Oglądali zdjęcia swoich dzielnic. Kiedy zostaną opublikowane nowe zdjęcia z północnego regionu, ludzie zbiorą się, aby dowiedzieć się, która to dzielnica lub…   czyj dom znajdował się kiedyś w tej stercie gruzów. Często te filmy pochodzą od izraelskich żołnierzy okupujących lub wysadzających ich domy. Wymazanie potencjału z ziemi. Wymazanie nadziei w miejscu i dla miejsca. Wymazanie jest impulsem do niszczenia domów, szkół, miejsc kultu, szpitali, bibliotek, ośrodków kulturalnych, ośrodków rekreacyjnych i uniwersytetów. Ludobójstwo to celowe niszczenie człowieczeństwa drugiego człowieka. Jest to redukcja dumnego, wykształconego, świetnie funkcjonującego starożytnego społeczeństwa do pozbawionych środków do życia obiektów dobroczynności, zmuszonych do jedzenia tego, co niewypowiedziane, aby przetrwać; żyć w brudzie i chorobach, nie mając nadziei na nic poza położeniem kresu bombom i kulom padającym na ich ciała, ich życie, ich historie i przyszłość. Nikt nie może myśleć ani mieć nadziei na to, co może nastąpić po zawieszeniu broni. W tej chwili szczytem ich nadziei jest ustanie bombardowań. To minimalne pytanie. Minimalne uznanie palestyńskiego człowieczeństwa. Pomimo odcięcia przez Izrael prądu i Internetu Palestyńczykom udało się transmitować na żywo obraz własnego ludobójstwa światu, który pozwala na jego kontynuację. Ale historia nie będzie kłamać. Będzie zawierać zapis, że Izrael dokonał holokaustu w XXI wieku.